ایمپلنت دندان، جراحی ایمپلنت و انواع آن

جراحی ایمپلنت دندان روشی است که ریشه های دندان را با فلز، پایه های پیچ دار جایگزین می کند و دندان های مصنوعی را که شبیه دندان های واقعی هستند و دندان های مصنوعی را از بین می برد، جایگزین می کند. جراحی ایمپلنت دندان می تواند جایگزین مناسبی برای پروتز یا بریج باشد که به خوبی مناسب نیست و زمانی که فقدان ریشه طبیعی دندان ها اجازه ایجاد پروتز یا جایگزینی دندان های بریج را نمی دهد، گزینه ای مناسبی است.

نحوه انجام جراحی ایمپلنت دندان بستگی به نوع ایمپلنت و وضعیت استخوان فک شما دارد. جراحی ایمپلنت دندان ممکن است شامل چندین روش باشد.

فایده اصلی ایمپلنت ها پشتیبانی محکم از دندان های جدید شما است فرآیندی که نیاز به استخوان دارد تا محکم در اطراف ایمپلنت ترمیم شود. از آنجا که این بهبود استخوان مستلزم زمان است، این فرایند می تواند ماه ها طول بکشد.

چرا باید ایمپلنت دندان انجام دهیم؟

ایمپلنت های دندانی با جراحی در استخوان فک شما قرار می گیرند، جایی که به عنوان ریشه دندان های از دست رفته عمل می کنند. از آنجایی که تیتانیوم موجود در ایمپلنت ها با استخوان فک شما جوش می خورد، ایمپلنت ها نمی توانند لغزش کنند، سر و صدا ایجاد نکنند و به استخوان ها آسیب نرساند، همانطور که ممکن است روی پل ثابت یا دندان مصنوعی ثابت شود. و این مواد نمی توانند مانند دندان های شما که از بریج معمولی پشتیبانی می کنند پوسیده شوند.

 

به طور کلی، ایمپلنت دندان ممکن است برای شما مناسب باشد اگر:

• داشتن یک یا چند دندان از دست رفته
• یک استخوان فک داشته باشید که به رشد کامل رسیده باشد
• دارای استخوان کافی برای ایمپلنت ایمپلنت یا قادر به پیوند استخوان باشید
• بافتهای دهانی سالم داشته باشید
• شرایط بهداشتی نداشته باشید که بر بهبود استخوان تأثیر بگذارد
• نمی توانند یا نمی خواهند از دندان مصنوعی استفاده کنند
• می خواهید گفتار خود را تقویت کنید

خطرات جراحی ایمپلنت دندان

مانند هر جراحی، جراحی ایمپلنت دندان خطرات زیادی برای سلامتی دارد. هرچند مشکلات نادر هستند و وقتی رخ می دهند معمولاً جزئی هستند و به راحتی قابل درمان هستند. خطرات عبارتند از:

• عفونت در محل کاشت
• آسیب به ساختارهای اطراف، مانند سایر دندان ها یا عروق خونی
• آسیب عصبی که می تواند باعث درد، بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دندان های طبیعی، لثه ها، لب ها یا چانه شما شود.
• مشکلات سینوسی، هنگامی که ایمپلنت های دندانی که در فک بالا قرار گرفته اند به داخل یکی از حفره های سینوسی شما بیرون زده اند.

 

فرآیند برنامه ریزی برای کاشت دندان ممکن است شامل متخصصان مختلفی از جمله پزشک متخصص در شرایط دهان، فک و صورت (جراح دهان و فک و صورت)، دندانپزشک متخصص در درمان ساختارهای نگهدارنده دندان ها، مانند لثه و استخوان باشد. (پریودنتیست)، دندانپزشکی که دندان های مصنوعی را طراحی و مناسب آنها می کند (متخصص پروتز)، یا گاهی متخصص گوش ، حلق و بینی (ENT).

از آنجایی که ایمپلنت دندان نیاز به یک یا چند عمل جراحی دارد، شما باید ارزیابی کاملی برای آماده شدن برای این فرآیند داشته باشید ، از جمله:

معاینه جامع دندانپزشکی ممکن است از اشعه ایکس دندان و تصاویر سه بعدی گرفته شده و مدل هایی از دندان ها و فک شما تهیه شده باشد.

مرور سابقه پزشکی خود پزشک خود را در مورد هرگونه بیماری و دارویی که مصرف می کنید، از جمله داروهای تجویز شده و بدون نسخه و مکمل ها، مطلع کنید. اگر بیماری قلبی خاصی دارید یا ایمپلنت های ارتوپدی دارید، پزشک ممکن است قبل از عمل آنتی بیوتیک را برای جلوگیری از عفونت تجویز کند.

طرح درمان متناسب با شرایط شما، این برنامه عواملی مانند تعداد دندانهایی که نیاز به تعویض دارید و وضعیت استخوان فک و دندانهای باقی مانده را در نظر می گیرد.

برای کنترل درد، گزینه های بیهوشی در طول جراحی شامل بی حسی موضعی، آرام بخش یا بیهوشی عمومی است. در مورد اینکه کدام گزینه برای شما مناسب است با متخصص دندانپزشک خود صحبت کنید. بسته به نوع بیهوشی که دارید، تیم مراقبت از دندانپزشکی قبل از جراحی به شما در مورد خوردن و آشامیدن دستور می دهد. اگر از آرام بخش یا بیهوشی عمومی استفاده می کنید، برنامه ریزی کنید تا شخصی شما را بعد از عمل به خانه برساند و انتظار داشته باشید که تا پایان روز استراحت کند.

مراحل ایمپلنت دندان

جراحی ایمپلنت دندان معمولاً یک عمل سرپایی است که به صورت مرحله ای انجام می شود و بین مراحل درمان زمان بهبودی وجود دارد. فرایند قرار دادن ایمپلنت دندان شامل مراحل متعددی است، از جمله:

• برداشتن دندان آسیب دیده
• آماده سازی استخوان فک (پیوند)، در صورت نیاز
• کاشت ایمپلنت دندان
• رشد و بهبود استخوان
• قرار دادن تکیه گاه
• قرار دادن مصنوعی دندان

کل فرآیند می تواند ماهها از ابتدا تا انتها طول بکشد. بیشتر این زمان صرف درمان و انتظار برای رشد استخوان جدید در فک شما می شود. بسته به موقعیت شما، روش خاص انجام شده یا مواد مورد استفاده ، گاهی اوقات می توان مراحل خاصی را با هم ترکیب کرد.

چه زمانی به پیوند استخوان دارید؟

اگر استخوان فک شما به اندازه کافی ضخیم نیست یا خیلی نرم است، ممکن است قبل از جراحی ایمپلنت دندان نیاز به پیوند استخوان داشته باشید. این به این دلیل است که عمل جویدن قوی دهان شما فشار زیادی به استخوان شما وارد می کند و اگر نتواند ایمپلنت را پشتیبانی کند، احتمالاً جراحی شکست می خورد. پیوند استخوان می تواند پایه محکم تری برای ایمپلنت ایجاد کند.

چندین ماده پیوند استخوان وجود دارد که می توان از آنها برای بازسازی استخوان فک استفاده کرد. گزینه ها ممکن است شامل پیوند طبیعی استخوان، مانند محل دیگری در بدن شما، یا پیوند استخوان مصنوعی، مانند مواد جایگزین استخوان باشد که می تواند ساختارهای حمایت کننده برای رشد استخوان جدید را فراهم کند. با پزشک خود در مورد گزینه هایی که برای شما مناسب تر است صحبت کنید.

ممکن است چندین ماه طول بکشد تا استخوان پیوند شده به اندازه کافی استخوان جدید برای حمایت از ایمپلنت دندانی رشد کند. در برخی موارد، شما ممکن است فقط به پیوند جزئی استخوان نیاز داشته باشید، که می تواند همزمان با جراحی ایمپلنت انجام شود. وضعیت استخوان فک شما نحوه انجام کار را تعیین می کند.

 

قرار دادن ایمپلنت دندان

در حین جراحی برای قرار دادن ایمپلنت دندان، جراح دهان شما برشی ایجاد می کند تا لثه شما باز شود و استخوان نمایان شود. سوراخ هایی در استخوان که در آن پست فلزی ایمپلنت دندان قرار می گیرد، حفر می شود. از آنجا که پست به عنوان ریشه دندان عمل می کند، در اعماق استخوان کاشته می شود.

در این مرحله، شما هنوز شکافی خواهید داشت که دندان شما از بین رفته است. در صورت نیاز می توان یک نوع پروتز جزئی و موقت را برای ظاهر قرار داد. می توانید این پروتز را برای تمیز کردن و هنگام خواب بردارید.

 

منتظر رشد استخوان ها باشید

هنگامی که پست ایمپلنت فلزی در استخوان فک شما قرار می گیرد، ادغام استخوانی (oss-ee-oh-in-tuh-GRAY-shun) آغاز می شود. در طی این فرآیند، استخوان فک رشد کرده و با سطح ایمپلنت دندان متحد می شود. این فرایند که ممکن است چندین ماه به طول انجامد، به ایجاد پایه محکم برای دندان مصنوعی جدید شما کمک می کند درست مانند ریشه ها برای دندان های طبیعی شما.

قرار دادن تکیه گاه

هنگامی که ادغام استخوانی کامل شد، ممکن است به جراحی اضافی برای قرار دادن تکیه گاه نیاز داشته باشیدقطعه ای که در نهایت تاج در نهایت به آن متصل می شود. این جراحی جزئی معمولاً با بی حسی موضعی و در محیط سرپایی انجام می شود.

 

برای قرار دادن تکیه گاه:

• جراح دهان شما لثه شما را باز می کند تا ایمپلنت دندانی نمایان شود
• تکیه گاه به ایمپلنت دندان متصل می شود
• سپس بافت لثه در اطراف تکیه گاه بسته می شود

 

در برخی موارد، هنگامی که پست کاشته می شود، تکیه گاه به پست فلزی ایمپلنت دندان متصل می شود. این بدان معناست که نیازی به یک مرحله جراحی اضافی نخواهید داشت. از آنجا که تکیه گاه از لثه عبور می کند، اما وقتی دهان خود را باز می کنید قابل مشاهده است و تا زمانی که دندانپزشک پروتز دندان را تکمیل نکند به این شکل خواهد بود. برخی از افراد این ظاهر را دوست ندارند و ترجیح می دهند که تکیه گاه در یک روش جداگانه قرار گیرد.

پس از قرار دادن تکیه گاه، لثه ها باید حدود دو هفته بهبود یابند تا دندان مصنوعی متصل شود.

انتخاب دندان مصنوعی جدید

هنگامی که لثه ها بهبود می یابند، آثار بیشتری از دهان و دندان های باقی مانده ایجاد می شود. این تصورات برای ساخت تاج دندان مصنوعی واقع بینانه شما استفاده می شود. تا زمانی که استخوان فک شما به اندازه کافی قوی نباشد که بتواند از دندان جدید استفاده کند، تاج نمی تواند قرار گیرد.

شما و متخصص دندانپزشکی خود می توانید دندان های مصنوعی را انتخاب کنید که قابل جدا شدن، ثابت یا ترکیبی از هر دو باشد:

قابل جدا شدن: این نوع شبیه پروتز متحرک معمولی است و می تواند یک پروتز جزئی یا کامل باشد. این شامل دندانهای مصنوعی سفید رنگ است که توسط صمغ پلاستیکی صورتی احاطه شده است. این بر روی یک قاب فلزی متصل به تکیه گاه ایمپلنت نصب شده است و محکم در جای خود محکم می شود. می توان آن را به راحتی برای تعمیر یا نظافت روزانه جدا کرد.

ثابت: در این نوع، یک دندان مصنوعی به طور دائم روی یک تکیه گاه تک تک ایمپلنت پیچ یا سیمان می شود. نمی توانید دندان را برای تمیز کردن یا هنگام خواب بردارید. در بیشتر مواقع، هر تاج به ایمپلنت دندان مخصوص خود متصل می شود. با این حال، از آنجا که ایمپلنت ها فوق العاده قوی هستند، اگر چندین دندان به هم متصل شوند، می توان چندین ایمپلنت را جایگزین کرد.

بعد از جراحی ایمپلنت دندان

این که آیا جراحی ایمپلنت دندان را در یک مرحله یا چند مرحله انجام می دهید، ممکن است برخی از ناراحتی های معمولی مرتبط با هر نوع جراحی دندان را تجربه کنید، مانند:

• تورم لثه و صورت شما
• کبودی پوست و لثه ها
• درد در محل کاشت
• خونریزی جزئی

ممکن است بعد از جراحی کاشت دندان به داروهای ضد درد یا آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید. اگر تورم، ناراحتی یا هر مشکل دیگری در روزهای بعد از عمل بدتر شد، با جراح دهان خود تماس بگیرید.

بعد از هر مرحله از جراحی، ممکن است نیاز به خوردن غذاهای نرم داشته باشید تا محل جراحی بهبود یابد. به طور معمول، جراح شما از بخیه هایی استفاده می کند که خود به خود حل می شوند.

 

صحبت پایانی

اکثر ایمپلنت های دندانی موفق هستند. اما گاهی اوقات، استخوان نمی تواند به اندازه کافی با ایمپلنت فلزی جوش بخورد. به عنوان مثال، سیگار کشیدن ممکن است به شکست ایمپلنت و عوارض آن کمک کند.

اگر استخوان به اندازه کافی جوش نخورد، ایمپلنت برداشته می شود، استخوان تمیز می شود و می توانید طی سه ماه دوباره این روش را امتحان کنید.

شما می توانید به کار دندانپزشکی خود و دندانهای طبیعی باقی مانده کمک کنید اگر:

بهداشت دهان و دندان عالی را رعایت کنید. همانند دندانهای طبیعی، ایمپلنت، دندان مصنوعی و بافت لثه را تمیز نگه دارید. برس های مخصوص طراحی شده، مانند یک برس بین دندانی که بین دندان ها می لغزد، می تواند به تمیز کردن گوشه های اطراف دندان ها، لثه ها و پایه های فلزی کمک کند.

به طور مرتب به دندانپزشک خود مراجعه کنید. برای اطمینان از سلامت و عملکرد صحیح ایمپلنت ها، معاینات دندانپزشکی را برنامه ریزی کنید و توصیه های مربوط به تمیز کردن حرفه ای را دنبال کنید.

از عادت های مضر جلوگیری کنید. از خوردن اجسام سخت مانند یخ و آب نبات سفت، که می تواند تاج های شما را بشکند یا دندان های طبیعی شما، خودداری کنید. از تنباکو و محصولات کافئین رنگ کننده دندان خودداری کنید. در صورت دندان قروچه درمان شوید.

منبع: https://www.mayoclinic.org