عفونت دندان چیست؟ چگونه بوجود می‌آید و راه درمان آن

علائم عفونت دندان در بدن شما چیست؟

با یک دندان درد شروع می شود. اگر دندان درد  درمان نشود ، ممکن است عفونی شود. اگر دندان شما عفونی شود و درمان نشود ، عفونت می تواند به نقاط دیگر بدن شما سرایت کند.

علائم عفونت دندان می تواند شامل موارد زیر باشد:

• درد دندان ضربان دار
• درد ضربان دار در استخوان فک ، گوش یا گردن (معمولاً در همان سمت درد دندان)
• دردی که با دراز کشیدن تشدید می شود
• حساسیت به فشار در دهان
• حساسیت به غذاها و نوشیدنی های سرد یا گرم
• تورم گونه
• غدد لنفاوی حساس یا متورم در گردن
• تب
• بوی بد دهان
• طعم ناخوشایند در دهان

 

علائم سرایت عفونت دندان به بدن

اگر دندان عفونی درمان نشود، عفونت می تواند در نقاط دیگر بدن شما گسترش یابد، که بسیار خطرناک است.

 علائم و نشانه های گسترش عفونت در دندان عبارتند از:

احساس ناراحتی می کنید

• سردرد
• خستگی
• سرگیجه

تب می کنید

• قرمزی پوست
• تعریق
• لرز

صورت متورم می شود

• تورم که باز شدن کامل دهان را دشوار می کند
• تورم که مانع بلع می شود
• تورم که مانع تنفس می شود

کم آب می شوید

• کاهش دفعات ادرار
• ادرار تیره تر
• گیجی

ضربان قلب شما افزایش می یابد

• ضربان سریع
• سبکی سر

تنفس شما افزایش می یابد

• بیش از 25 تنفس در دقیقه

شما درد معده را تجربه می کنید

• اسهال
• استفراغ

 

چه زمانی با پزشک خود تماس بگیرید:

اگر شما، کودک یا نوزادتان تب شدید دارید، باید با پزشک خود تماس بگیرید. تب بالا به شرح زیر تعریف می شود:

•      بزرگسالان: 103 درجه فارنهایت یا بالاتر
•      کودکان: 102.2 درجه فارنهایت یا بیشتر
•      نوزادان 3 ماه به بالا: 102 درجه فارنهایت یا بیشتر
•      نوزادان زیر 3 ماه: 100.4 درجه فارنهایت یا بیشتر

در صورتی که تب با موارد زیر همراه باشد ، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

• درد قفسه سینه
• مشکل در تنفس
• سردرگمی ذهنی
• حساسیت غیر معمول به نور
• تشنج
• استفراغ مداوم
• درد هنگام ادرار کردن

 

چگونه دندان عفونت می‌کند؟

وقتی باکتری از طریق ترک یا حفره وارد دندان می شود، دندان عفونی می شود. در صورت داشتن موارد زیر، عوامل خطر عفونت دندان افزایش می یابد.

•      بهداشت ضعیف دندان: حداقل 2 بار در روز مسواک بزنید و نخ دندان هم فراموش نکنید
•      رژیم غذایی با قند بالا: از جمله خوردن شیرینی و نوشیدن نوشابه
•      خشکی دهان :که اغلب در اثر افزایش سن یا به عنوان عارضه جانبی برخی از داروها ایجاد می شود.

چه زمانی به دندانپزشک خود مراجعه کنید:

همه دندان درد ها به نگرانی های جدی برای سلامتی تبدیل نمی شوند. اما اگر دندان درد را تجربه می کنید، بهتر است قبل از وخیم شدن، تحت درمان قرار بگیرید.

در صورتی که دندان درد شما بیش از یک روز طول کشید یا با علائم زیر همراه بود با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

• تب
• ورم
• مشکل در تنفس
• مشکل بلع
• لثه های قرمز
• درد هنگام جویدن یا گاز گرفتن

در صورت شکستگی دندان یا بیرون آمدن دندان ، فوراً به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

در حالی که منتظر ملاقات با دندانپزشک هستید، ممکن است با موارد زیر تسکین پیدا کنید:

• مصرف ایبوپروفن
• اجتناب از نوشیدنی ها و غذاهای گرم یا سرد
• اجتناب از جویدن در کنار دندان درد
• خوردن فقط غذاهای خنک و نرم

 

در صورت عدم رعایت بهداشت دندان در معرض خطر عفونت دندان قرار دارید. با رعایت موارد زیر از دندان های خود به خوبی مراقبت کنید.

• مسواک زدن دندان های خود با خمیر دندان حاوی فلوراید حداقل دو بار در روز
• حداقل یکبار در روز از نخ دندان استفاده کنید
• کاهش مصرف قند
• خوردن رژیم غذایی سرشار از میوه و سبزیجات
• اجتناب از دخانیات
• نوشیدن آب فلوراید

 

در صورت عدم درمان، عفونت دندان به طور بالقوه می تواند به مناطق دیگر بدن شما نیز منتقل شود و در نتیجه منجر به عفونت شود. علائم سرایت عفونت دندان به بدن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب
• ورم
• کم آبی بدن
• افزایش ضربان قلب
• افزایش تنفس
• دل درد

 

اگر شما یا اطرافیان هر کدام از این علائم را علاوه بر دندان درد تجربه کردید، برای ملاقات یک روزه با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

 

کلیندامایسین برای عفونت های دندان

عفونت دندان اغلب نیاز به درمان آنتی بیوتیکی دارد. کلیندامایسین یک نوع آنتی بیوتیک لینکوسامیدی است که برای درمان انواع عفونت های باکتریایی، از جمله عفونت دندان استفاده می شود.

به طور کلی به عنوان آنتی بیوتیک خوراکی تجویز می شود، اما ممکن است برای عفونت های شدید دندان نیاز به کلیندامایسین وریدی داشته باشید.

در صورت عدم درمان، عفونت های دندان می توانند به سرعت به مناطق دیگر سرایت کنند، بنابراین مهم است که اطمینان حاصل کنید که برنامه درمانی توصیه شده توسط پزشک را به طور کامل رعایت کرده اید.

فواید مصرف کلیندامایسین برای عفونت دندان چیست؟

آنتی بیوتیک ها، مانند پنی سیلین یا آموکسی سیلین، بیشتر برای درمان عفونت های دندان استفاده می شوند.

کلیندامایسین در صورت حساسیت یا عدم موفقیت در مصرف آنتی بیوتیک های پنی سیلین می تواند مفید باشد.

همچنین در برابر انواع باکتری ها فعال است. این در مورد عفونت های دندان که اغلب چندین نوع باکتری را درگیر می کند اهمیت دارد.

چقدر باید مصرف کنیم؟

به احتمال زیاد یک دوره هفت روزه کلیندامایسین برای عفونت دندان تجویز می شود. در هر یک از آن هفت روز، احتمالاً باید هر شش ساعت یک بار مصرف کنید.

ممکن است یک یا دو کپسول در دوز وجود داشته باشد. اطمینان حاصل کنید که دستورالعمل های ارائه شده با نسخه خود را با دقت دنبال کنید.

می توانید کلیندامایسین را قبل یا بعد از غذا مصرف کنید. برخی از افراد هنگام مصرف کلیندامایسین دچار سوزش گلو می شوند، اما رعایت دوز با یک لیوان کامل آب می تواند به شما در جلوگیری از این امر کمک کند.

آیا ممکن است به کلیندامایسین حساسیت داشته باشیم؟

واکنشهای آلرژیک به کلیندامایسین نادر است. اگر هنگام مصرف کلیندامایسین دچار هر گونه علائم شدید، با پزشک خود تماس بگیریداین ممکن است نشانه حساسیت دارویی باشد.

علائم معمولاً ظرف 30 دقیقه پس از مصرف دارو ظاهر می شوند و می توانند شامل موارد زیر باشند:

• کهیر و جوش
• تورم گلو، که می تواند باعث خس خس سینه و مشکل در تنفس یا بلع شود
• تنگی قفسه سینه
• گرفتگی عضلات شکم
• استفراغ
• اسهال

در حالی که خطر واکنش آنافیلاکتیک به کلیندامایسین کم است، دانستن نحوه تشخیص علائم بسیار مهم است. آنافیلاکتیک یک فوریت پزشکی است که نیاز به درمان فوری دارد.

 

آیا کلیندامایسین می تواند عوارض جانبی ایجاد کند؟

مصرف کلیندامایسین می تواند طیف وسیعی از عوارض جانبی را ایجاد کند، از جمله:

• اسهال
• تهوع یا استفراغ
• از دست دادن اشتها

شما می توانید با رعایت یک رژیم ساده  هنگام مصرف کلیندامایسین به کاهش تهوع و استفراغ کمک کنید. از غذاهای تند یا غنی که ممکن است معده شما را تحریک کند، اجتناب کنید. مصرف پروبیوتیک، که ممکن است به پر کردن باکتری های مفید در روده شما کمک کند، همچنین ممکن است عوارض جانبی را به حداقل برساند.

اگر هنگام مصرف کلیندامایسین دچار اسهال مکرر و آبکی شدید، قبل از مصرف دوز دیگر با دندانپزشک خود تماس بگیرید. در موارد نادر، مصرف کلیندامایسین می تواند خطر ابتلا به عفونت با کلستریدیوم دیفیسیل را افزایش دهد.

1. diff :زمانی اتفاق می افتد که تعادل باکتری ها در روده شما مختل شود، مانند درمان آنتی بیوتیکی، این می تواند باعث رشد غیرقابل کنترل باکتری ها شود، که می تواند به طور بالقوه منجر به عفونت جدی شود.

علائم C. diff ¹ برای مراقبت عبارتند از:

• اسهال آبکی تا 15 بار در روز که ممکن است حاوی خون یا چرک باشد
• درد شدید شکم
• تب درجه پایین
• از دست دادن اشتها
• حالت تهوع

آیا کلیندامایسین برای همه بی خطر است؟

کلیندامایسین برای اکثر افراد، از جمله کسانی که باردار یا در دوران شیردهی هستند، بی خطر است. در صورت شیردهی، مراقب علائم اسهال در کودک خود باشید.

قبل از مصرف کلیندامایسین، مطمئن شوید که در مورد هرگونه واکنش آلرژیک قبلی که به داروها داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین در صورت داشتن بیماری گوارشی یا روده ای که باعث اسهال می شود به آنها بگویید.

کلیندامایسین ممکن است با برخی از داروهای دیگر تداخل داشته باشد، بنابراین اگر مصرف می کنید حتماً به آنها اطلاع دهید.

نتیجه نهایی

هر عفونت دندان نیاز به درمان آنتی بیوتیکی ندارد. اگر به عفونت دندان نیاز دارید که نیاز به آنتی بیوتیک دارد و به پنی سیلین حساسیت دارید یا درمان با پنی سیلین موثرمواقع نشده است، ممکن است کلیندامایسین برای شما تجویز شود.

دوره آنتی بیوتیک شما باید حدود یک هفته طول بکشد و معمولاً باید هر شش ساعت یک یا دو قرص مصرف کنید. برای جلوگیری از بازگشت عفونت، اطمینان حاصل کنید که دوز کامل آنتی بیوتیک ها را طبق دستور مصرف کنید.

---

1- کلستریدیوم دیفیسل (Clostridium difficile یا C. difficile, C. diff و CDF/cdf) یک باکتری گونه از باکتری‌های گرم مثبت و اسپور دار است. یکی از علل عفونت‌های روده‌ای بیمارستانی است. سموم کلستریدیوم دیفیسیل در مدفوع ۱۵ تا ۲۵ درصد از بیماران مبتلا به اسهال ناشی از آنتی‌بیوتیک و بیش از ۹۵ درصد بیماران مبتلا به کولیت غشاء کاذب، یافت می‌شود. بیش از ۹۰ درصد از موارد عفونت به کلستریدیوم دیفیسیل پس از درمان یا در حین درمان با آنتی‌بیوتیک رخ می‌دهد. کلیندامایسین، سفالوسپورین‌ها و پنی سیلین‌ها بیشترین آنتی‌بیوتیک‌های مرتبط با عفونت به کلستریدیوم دیفیسیل هستند، اما تقریباً همه داروهای ضد میکروب به جز آمینوگلیکوزیدها موجب عفونت به کلستریدیوم دیفیسیل می‌شوند. مطالعات اخیر نشان داده است که فلوروکینولون‌ها قویاً با عفونت به کلستریدیوم دیفیسیل مرتبط هستند.
دیگر عوامل خطر ساز عفونت به کلستریدیوم دیفیسیل شامل افزایش سن، ابتلا به بیماری شدید، انجام اعمال به غیر از جراحی بر روی دستگاه گوارش، وجود لوله بینی-معدی، مصرف داروهای ضد زخم، بستری بودن در بخش مراقبت‌های ویژه، اقامت طولانی مدت در بیمارستان، مصرف طولانی مدت آنتی‌بیوتیک و مصرف چندین آنتی‌بیوتیک به‌طور همزمان می‌شوند.
شیوع عفونت کلستریدیوم دیفیسل اکتسابی از جامعه (منظور بیمارانی است که از یک سال قبل در بیمارستان بستری نبوده‌اند) در حال افزایش است. علاوه بر استفاده از آنتی‌بیوتیک، موارد عفونت کلستریدیوم دیفیسل مربوط به جامعه به دنبال مصرف داروهای کنترل‌کننده اسید معده (مانند مهار کننده‌های پمپ پروتون و آنتاگونیست‌های گیرنده H2) نیز ایجاد می‌شود.

---

منابع: https://www.healthline.com

https://en.wikipedia.org